Je werkt keihard.
Je wilt je continu bewijzen.
Terwijl dat stemmetje je voortdurend vertelt dat je het niet goed doet.
Daardoor ga je nog harder werken. 
Je raakt vermoeid. Je gaat fouten maken. 
Dat wil je niet. Je doet er alles aan om het zelf op te lossen. 
Je voelt je enorm verantwoordelijk. 
Het kost je moeite om hulp te vragen als het niet lukt. 
 
Terwijl je misschien ook mag concluderen: 
Ik kom niet volledig tot mijn recht in deze baan. Ik kan mijn talenten hier onvoldoende inzetten. Ik kan mijn ideeën hier niet kwijt. Mijn werk kost me zoveel energie. Hoe graag ik het ook wil... Deze baan past niet bij mij...
 
Maar als dan het besef komt dat de baan niet bij je past.. Wat dan?
Moet je daar iets mee? 
Of wacht je liever af?
Het voelt misschien alsof alles voor niets is geweest..
En.. wat zullen ze wel niet denken? Op je werk? Thuis?