Laat een akkefietje op je werk niet uit de hand lopen.

"Ik had deze week een akkefietje op mijn werk. Mijn collega's weten hoe belangrijk dit voor me is en ze wilden me niet tegemoet komen. Ik ben boos weggelopen uit ons overleg. Waarom? Omdat ik bang was dat ik anders emotioneel zou worden."

Na een 'akkefietje' op je werk kun je erg op je hoede raken. Ik zie het veel bij klanten. Er is iets op je werk gebeurd wat je een naar gevoel geeft. Je vermijdt contact. Je gaat die ander uit de weg. Begrijpelijk. Maar als je die ander blijft vermijden gaat het verhaal zijn eigen leven leiden. Je drijft steeds verder uit elkaar.

Je raakt letterlijk uit verbinding. Je weet niet meer wat er in de ander omgaat. Wat hij of zij belangrijk vindt. Je wordt boos. Allebei heb je een eigen interpretatie van dat wat er is gebeurd.

Je verwijt de ander dat hij of zij niet naar jou toekomt. Je voelt je genegeerd. Het akkefietje begint wat uit de hand te lopen. Je raakt op je hoede. Kan ik het er nog met die collega over hebben, of staat diegene al aan 'de kant van die ander'? Je krijgt het gevoel dat je er niet helemaal meer bij hoort. Misschien hebben ze het er wel over achter jouw rug om? Het geeft een onveilig gevoel. Kun je nog wel jezelf zijn op je werk? Of moet je heel erg oppassen wat je zegt of wat je doet? Je begint langzaamaan te denken aan een andere baan. Ergens anders is het vast beter!

Zo zie je, hoe jouw gedachten over een gebeurtenis je een vervelend gevoel kunnen geven. Jouw gedrag: je begint die ander te negeren. Gevolg: die ander betrekt jou ook nergens meer bij. Als die ander jouw leidinggevende is, voel je je extra genegeerd. Nee, erger. Je voelt je bij het grofvuil gezet. En dat, terwijl je al die jaren zo hard hebt gewerkt voor deze organisatie! Het maakt je bozer en bozer. Wat nu?

Mijn advies is: blijf in verbinding met de ander. Ga niet afwachten, maar leg het op tafel. Deel je intentie. Vertel hoe je je erover voelt. En wat jij graag zou willen. Dan kun je ook de ander aanhoren. Wat was zijn intentie? Kunnen jullie het eens worden? Of in ieder geval, naar elkaar luisteren, begrip tonen. Je mening delen op een rustig moment.

Terug naar de bedoeling: Wat is jullie gezamenlijke doel? Kun je van daaruit weer kleine stapjes naar elkaar toe zetten? Afspraken maken hoe je rekening met elkaar kunt houden?

Blijf in verbinding. Ga het gesprek aan. Maak het bespreekbaar. Blijf in verbinding met je leidinggevende. Ik zie te vaak dat het gesprek niet gevoerd wordt over datgene wat er is gebeurd en wat het met je deed. Waardoor iets kleins erg uit de hand kan lopen. 

Maar weet je, in een ander bedrijf is het gras echt niet groener. Er is overal wel wat. Als je ervoor wegloopt heb je er niets van geleerd. Loop je in je volgende baan tegen hetzelfde aan. Ga het gesprek respectvol aan, maak het bespreekbaar op een rustig moment, zodat jij vanavond jezelf recht aan kunt kijken in de spiegel. Dan heb jij er alles aan gedaan.

PS: even sparren over je werksituatie? Laat het me weten, ik denk graag met je mee.